via youtube.com
Απ' τις φορές που ταινίες κρύβουν μέσα τους video clips. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου "ΟΣΤΡΙΑ - Το τέλος του παιχνιδιού", κρύβει ένα τέτοιο στην αρχή της. Και καθώς η Rebecca Pauly λικνίζεται ανάμεσα στα κύμματα του Κρητικού Πελάγους, σε στροφές των δρόμων, και στους τίτλους αρχής, ο Διονύσης Θεοδόσης (μια φωνή και ζωή που σίγησε νωρίς παρεμπιπτόντως) τη συνοδεύει τραγουδιστικά, σε ένα κομμάτι που όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα αναφορά γι' αυτό. Λογικά λοιπόν θα είναι καμμιά δημιουργία του Θωμόπουλου (το συνήθιζε άλλωστε) για τις ανάγκες (και/ή με αφορμή έμπνευσης) της ταινίας, που (κακώς) δεν άφησε στίγμα (ίσως να το συνέγραψε μαζί με τη Γώγου, όπως και το σενάριο...). Το αφήνω λοιπόν με τίτλο λόγια απ' το ρεφραίν που μου αρέσει να σκέφτομαι πως μπορεί και να ήταν ακριβώς ο τίτλος...
[Eναλλακτικά, Ο Δρόμος Είναι Ζωή (Δεν Είναι Σινεμά), που μου φέρνει στο μυαλό το "η ζωή δεν είναι σινεμά μωρό μου" (που όσο κι αν έφαγα το κεφάλι μου κι έσπασα το Google, δεν βρήκα άκρη ποιανού ατάκα είναι.......κι ας πάει να θυμίσει κάτι.....Κάτι από Φώτη Πεχλιβανίδη....William Burroughs...και...Marlon Brando....Χμ...τεσπα...)]
via youtube.com